Net op de Rowan pagina gevraagd hoe lang de sjaal gaat worden. Ik kreeg een antwoord : 188 cm ! Dan heb ik nog een heel eind te gaan. Waarschijnlijk wordt het de winter van 2026 of ik moet harder en sneller leren breien. Ook meer vrije tijd of die besteden aan mijn shawl. Minder wandelen en sporten. Wat me dan weer ongezond lijkt!
Uiteindelijk is deze trui in de prullenbak beland omdat ik geen zin had om de mouwen over te breien. Ik had ook te weinig wol. Ik heb er nog even over gedacht om de mouwen effen te maken maar dat vond ik geen optie. Heel jammer dat het zo is afgelopen met mn trui
Update over bovenstaande trui. Na bijna 2 jaar in een kast te hebben gelegen heb ik de trui maar in de vuilnisbak gegooid. Omdat ingebreid was kon ik het niet uitelkaar halen. Ben in de tussentijd aan verschillende projecten begonnen. Nu heb ik weer een trui af. De foto’s volgen in mijn volgende blog.
In November 2019 ben ik begonnen met een ingebreide trui. Ik was bang dat hij te los zou worden dus ik heb hem met een halve naald dunner gebreid. Ik zou met nld 5 breien en heb nld 4,5 genomen. Met de voor en achterkant is niks mis maar op de een af andere manier heb ik de mouwen op nld 4 gebreid. Ik zag het pas toen de mouwen af waren en veel te smal. Ik heb namelijk twee mouwen tegelijk gemaakt. Helemaal niks in de gaten gehad waarschijnlijk omdat twee mouwen nogal breed zijn op je breinaald. Als je dan de verkeerde naald gebruikt kom je daar veel te laat achter. Stom!!
Het was een heel intensief werk dat inbreien. Heel veel tel-en-rekenwerk. Ik heb er wel drie maanden over gedaan. Zo jammer. Ik wil misschien een effen tussenstuk inbreien. Uithalen is geen optie. Ik krijg de wol niet uitgetrokken zonder dat ze breekt. Ik hoop dat er breivrienden zijn die een goed idee hebben. Ik denk dat ik twee knotten bijkoop en de mouwen effen brei en dan wel met de goeie dikte naalden breien. Ik zou de trui graag nog een keer willen dragen.
Liever een ruime mouw dan een veel te smalle 🤭.
Speciaal voor iemand die hem nog wilde gaan maken. Het is verfrommelt en niet zo goed leesbaar. Ik kan evt een als het niet te lezen is details fotograferen.
Bijna een jaar geleden is mijn Engelse Staff overleden.
Ik miste hem heel erg en heb toen mijn handwerken en mijn site een beetje aan het lot overgelaten. Wel heb ik mijn Persian Tiles deken afgemaakt.
Ik heb enorm genoten van het maken van het kleed. Terwijl ik haakte kwam ik elke keer tot een ander inzicht. De deken heeft uiteindelijk niet de kleuren zoals ik die voor ogen had toen ik begon. Met de eerste tiles heb ik behoorlijk geklungeld. Ik heb de eerste paren tiles wel honderd keer uitgehaald. Uiteindelijk als je het door hebt gaan ze razendsnel. Zo ging het ook met de grote en kleine tussenstukjes. Met het in elkaar zetten heb ik meer moeite gehad. Omdat de deken nogal open van structuur is heb ik er een fleece plaid van de Action achter genaaid. Wat de deken tot een cosy warm geheel maakt. Mijn Puck kan er heerlijk in slapen!
17 december 2018 ben ik met dit prachtige kleed begonnen. Ik wist niet dat het maken van een kleed zo’n karwei zou zijn. Ik ben nu bezig met het aanzetten van de halve papavers en ben nu ruim vier maanden bezig. Hierna moet er nog een rand omheen. Ik heb vooral moeite met het lezen van het patroon. Het aan elkaar zetten vind ik best ingewikkeld. Misschien gaat het volgende kleed sneller als er nog een volgende kleed komt.
Deze neem ik mee naar de kou!
Helemaal gevoerd en van Zeeman Marlwool.
Omdat ik eerdaags naar New-York ga heb ik nog een extra dikke muts gehaakt. Hij is gevoerd en van wol. Hij past bij m’n dikke Fjalraven jas. Maar misschien staat hij me niet!!!
Dat is wel weer jammer!
Vanmiddag nog snel een paar gehaakt.
Warm, roze en stevig.
Ik hoop dat ze ze mooi vind.
Fijne nieuwjaarsreceptie !
Ruim op tijd af! Nog één te gaan voor Sven!
Sinds een tijdje heb ik last van een onvindbare 199 gb op mijn SSD (harde schijf 250Gb)van mijn Macbook Pro.
.
Afgelopen zaterdag ben ik serieus op zoek gegaan naar de mappen waar dat in zou kunnen zitten. Vier dagen ging ik met het probleem naar bed en stond ermee op. Ik heb alle fora en mensen in mijn buurt geraadpleegd. Niemand snapte er iets van of wist een oplossing. Vanochtend was ik het zo zat dat ik Apple support heb gebeld. Het viel niet mee om iemand te bereiken je had allerlei incident nummers nodig en de hulpdienst bleek toch nog aardig verstopt te zijn. Eindelijk kreeg ik iemand aan de telefoon. Deze persoon nam mijn computer vanuit daar over maar hij kon jammer genoeg ook de 199 GB niet vinden. Wat een teleurstelling was omdat ik had gehoopt dat zo’n Apple meneer alwetend was. Ik weet nog steeds niet waar die grote bulk heeft gezeten. De schijf wissen en alles opnieuw instellen was na dit gesprek de enige optie. Ik moest nog snel op de fiets een ethernet -> usb kabel halen omdat de MAC een constante verbinding met internet moest hebben tijdens dit hele proces. Na veel gedoe, aan en uitzetten, stroom eraf en nog een keer de schijf wissen is het me toch gelukt om alles weer super te laten werken. Het heeft toch wel een hele middag en avond gekost om alles weer als vanouds te laten werken.
Het grote voordeel is wel dat ik de afgelopen dagen mijn Macbook erg goed heb leren kennen en daar ben ik blij mee. Ik heb er nu speciale programma’s opgezet om dagelijks mijn schijf in de gaten te houden om te voorkomen dat er ineens weer 199 Gb opzit en hij weer vol is.
Leeg moet ie blijven.
Na het verstopte toilet te hebben gemeld aan de manager van het hostel kregen we met veel verontschuldigingen een nieuwe kamer. Deze kamer heeft een raam met uitzicht op de Taag en een betere badkamer met een werkend toilet. Ik vraag me af waarom we deze kamer niet in eerste instantie hebben gekregen, hij stond toch leeg.
Eén ding heb ik geleerd tijdens deze trip neem geen hostel! Het meurt er en is ernstig armoedig.
Vanmiddag zagen we hieronder op de stoep gewoon twee ratten te snuffelen. Ze waren niet van ons onder de indruk. 
Vandaag op zoek gegaan naar de handwerkwinkels. We hebben ze gevonden allemaal in een straat. De Rua de Conceacéo.
Een schattig handwerkwinkeltje waar nonnen aan het shoppen zijn.
Morgen gaan we nog even terug om o.a. wat knotjes wol te kopen. Jammer genoeg kan ik niks scherps zoals schaartjes en handige mesjes meenemen want dan komen we het vliegtuig niet in. Jammer!
